LINAMP
MRS
TOPSIS
ELECTRE
تخصیص خطی
زیر گروه نمره گذاری
زیر گروه سازشی
زیر گروه هم آهنگ
نگاره 2-3 (اصغر پور،1389 )
2-7 معرفی اجمالی فرآیند تحلیل شبکهای[18](ANP)
ANP نظریهی جدیدی است کهAHP را برای پرداختن به مسائل اداری وابستگی و باز خورد در یک مدل توسعه داده و به این منظور از رهیافت ابر ماتریس[19] استفاده میکند. اگر چه هر دو فرآیند اولویت مقیاسهای نسبی را با انجام مقایسات زوجی به دست میآورند ولی تفاوتىهایی میان آنها وجود دارد. درAHP چهار شرط(معکوس،همگنی ، وابستگی و انتظارات)وجود داشت که کلیهی محاسبات و قوانین این تکنیک بر اساس این شروط بود.در فرآیند تحلیل شبکهای،شرط سوم سلسله مراتبی نقض میشود زیرا که در یک سلسله مراتب بایستی وابستگیها به صورت خطی از بالا به پایین و یا بالعکس باشد و چنانچه وابستگی دو طرفه باشد(یعنی وزن معیارها به وزن گزینههاو وزن گزینهها به وزن معیارها وابسته باشد)،مسأله دیگر از حالت سلسله مراتبی خارج شده و تشکیل یک شبکه یا سیستم غیرخطی یا یک سیستم بازخورد را میدهد.در این حالت برای محاسبهی وزن عناصر،نمیتوان از قوانین و فرمولهای سلسله مراتبی استفاده نمود بلکه میبایست برای محاسبهی وزن از تئوری شبکهها کمک گرفت.
AHP و ANP دو مفهوم مختلف هستند که توسط آقای ساعتی معرفی شدند. ایشان ابتدا AHP را توسعه داد که با استفاده از آن بتواند با مسائل مختلف چند معیاره با دو رویکرد کمی و کیفی برخورد کند. از نظر رویکرد کیفی،AHP این امکان را به محقق میدهد که اهداف کلان را به اهداف جزء تقسیم نموده و این تقسیم بندی را تا رسیدن به گزینهها ادامه دهد. از نظر رویکرد کمی،این روش با لحاظ کردن مقایسات زوجی،امکان محاسبهی وزن گزینهها را میسر میسازد. برای انجام مقایسهی زوجی نیز، مقیاسهای 9 نقطه ای در نظر گرفته شده است.این مقیاس با در نظر گرفتن اعداد1تا9 به ترتیب اهمیت،تصمیم گیرنده را در فرآیند مقایسه کمک میکند(عدد یک برای ارجحیت یکسان و عدد9 برای نمایش بیشترین ارجحیت).
با این وجود،مدلAHP با توجه به اصل سوم خود،شرط سلسله مراتبی را به صورت یک طرفه و فقط از بالا به پایین و یا بر عکس دارا میباشد.این اصل باعث میشود که نتوان مسائلی را که رابطهی متقابل بین گزینهها و معیارها وجود دارد تحلیل و بررسی نمود.به علت وجود این شکاف،تکنیکANP توسط ساعتی توسعه داده شد.بنا به تعریف آقای ساعتی،ANP مدل کلی و عمومی و کاملتری از AHPاست که اجازهی تحلیل مسائل مختلف را با داشتن رابطهی متقابل بین عناصر میدهد(ساعتی ، 2001 ) . این ارتباط متقابل را گاهی سیستمهای بازخورد نیز مینامند. ایشان برای محاسبهی وزن این دسته از مسائل،روشی تحت عنوان ابر ماتریس را توسعه داد(ساعتی 1996) ابر ماتریس، اثر وزنهای عناصر مرتبط با هم را با در نظر گرفتن یک ماتریس،با شرکت همهی گزینهها و عناصر تعدیل میکند.
2-8 مقایسه روش های AHP و ANP
تئوری تصمیم گیری مشهورتر یعنیAHP ،یک نوع خاص ازANP است و هر دو از مقایسهی زوجی بین عناصر و معیارها در یک صفت یا خاصیت مشترک برای تعیین وزن و اولویت هر عنصر در موضوع تصمیم گیری استفاده میکنند. اگرچه بسیاری از مسائل تصمیم گیری بهتر است باANP مورد مطالعه قرار گیرند لکن پیشنهاد میشود ، موضوعات مورد مطالعهای که دارای وابستگیهای متقابل یا سیستم بازخورد نیستند،از طریق مدل AHP مطالعه شوند.هر یک از دو تکنیک مفاهیمی را به کار میبرند که لیست نمودن آنها برای ارائهی یک شناخت کلی از هر دو مدل میتواند مفید واقع شود .
(ساختار شبکه) ( ساختار سلسله مراتب )
W21 w21
W22
W32 w32
نگاره 2-4مقایسه روش AHP وANP
با توجه به مفاهیم فوق،تفاوتهایی را میتوان میان دو تکنیک تشخیص داد که برخی از آنها عبارتند از:
دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir |
- ANP با مجاز شمردن وابستگی،ازAHP که فقط شامل حالت استقلال است،فراتر می رود. از این رویAHP به عنوان حالت خاصی ازANP به شمار میرود.
- ساختار شبکهای ANP ،به محقق این امکان را میدهد که هر مسأله ی تصمیم گیری را بدون نگرانی از اینکه چه چیزی اول میآید و چه چیزی بعداً ، طراحی نماید.
- ANP یک ساختار غیر خطی است در حالیکه یک سلسله مراتب، با یک هدف در بالاترین سطح، و گزینهها در سطح زیرین،ساختار خطی دارد . (ساعتی ، 1999)
2-9 گام های فرایند تحلیل شبکه
برای طراحی یک مدل شبکهای ، مراحلی در نظر گرفته شده است که محقق را قادر خواهند ساخت مدل مورد نظر خود را با کمک نرم افزار طراحی نماید.اگرچه برخی از این مراحل شبیه تکنیکAHP است لکن شرح مختصر آن برای حفظ تمامیت الگو ضروری میباشد.
- تعریف هدف مسألهی تصمیم
- تشخیص لزوم وجود هر یک از عناصر استراتژیک:منظور این است که محقق،عناصر استراتژیک مورد نیاز خود را برای طراحی شبکهی مورد نظر تشخیص دهد. ممکن است هر چهار عنصر یا یکی از آنها انتخاب شده و یا هیچ یک از آنها مورد نیاز نباشد.
3.ايجاد سلسله مراتب كنترل براي هر يك از عناصر: هر يك از عناصر استراتژيك داراي يك زير شبكه است كه اين زير شبكه،خودش نيز ميتواند زير شبكهي ديگري داشته باشد.لذا لازم است محقق براي هر يك از عناصر چهارگانه،زير شبكهاي تعريف نمايد.اين زير شبكه، ميتواند به دو صورت طراحي شود.
شبكهي تصميم: در حالتي است كه زير شبكهي مورد نظر، آخرين لايهي شبكه بوده و خوشهي گزينهها در آن قرار داشته باشد. در اين حالت كل مدل داراي دو لايه است كه لايهي اول با وجود عناصر استراتژيك،لايهي اصلي و لايهي دوم با حضور خوشهي گزينهها ،لايهي تصميم ناميده ميشود.
شبكهي كنترل : در حالتي است كه زير شبكهي مورد نظر،آخرين لايهي شبكه نبوده و خوشهي گزينهها(كه مي بايست در آخرين لايهي شبكه قرارداده شود)در اين لايه وجود ندارد.در اين لايه،خوشهها و عناصري وجود دارند كه خود آنها داراي زير شبكه ميباشند و خوشهي گزينهها در آن زير شبكهها قراردارد. لايههايي از شبكه،كه واسط بين لايهي اصلي و لايهي تصميم هستند،لايهي كنترل ناميده ميشوند. بايد توجه داشت كه يك شبكه ميتواند يك لايهي اصلي،يك لايه ي تصميم و تعداد ي لايهي كنترل داشته باشد.